《Լեռնասար》 կինոն անհնար ա առանց հուզվելու .. լացելու նայել
Իրականում շատ բան չի փոխվել
Էլի նույն ենք.. նույն խնդիրներով նույն պայքարով ու գոյատևելու անսպառ ցանկությունով։
Երևի ամեն դրսում ապրող հայ կինոյի հերոսուհիներից մեկի՝ Սոնայի նման իրան դավաճան ա զգում ու հեկհեկալով լացում..
Բայց իրականում ոչ մեր լացը ոչ էլ մեր հողին կպած լինելու անսպառ ցանկությունն տեսանելի դրական արդյունք չի տալիս ..
Էրգիր քեզ պահողներն եղել ու կմնան խենթերը
Իսկ մենք.. կներես
No comments:
Post a Comment