Դեկտեմբերի 30ից զգացի որ էլ առաջվանը չի ոչինչ ..
Ընդամենը մի տարի ա անցել քո մահվանից.. հուղարկավորությունից:
Հիմա նոր եմ հասկանում՝ նոր տարին էլ հաճելի չի.. Էս օրերը հաճելի չեն.. մտքերով էլի սկսել եմ հետդ խոսել ..
Ժամանակից շուտ էի ինքս ինձ համոզել, թե վերքն էլ թարմ չի:
Մահ`դու ստիպում էս ապրել ու միաժամանակ դոդացնում: Գիպնոզի մեջ պահում։
Չակռա մակռա..
Մահացու ա երբ մտածում էս թե վերքը սպասել ա.. անցել գնացել, իսկ իրականում վերևի շերտի ա փակվել մի թեթև իսկ ներքևում ավելի ա խորացել..
Կարոտեցի քեզ քեռ..
No comments:
Post a Comment