Նոյեմբերի 14, 2015թ.. Օրհուս, ԴանիաԴանիայում ՀՀ դեսպանատունն Արարատ Միություն հետ համատեղ կազմակերպեց
«Ուրիշ Հայրենիք» վավերագրական ֆիլմի դիտումը:
Ֆիլմի ռեժիսոր` Վրեժ Պետրոսյան
օպերատոր` Տարոն Պետրոսյան
Տևողությունը` 54 րոպե
Ֆիլմը նկարված ա Մարիա Յակոբսենի օրագրի մոտիվներով:
Նվիրված Ցեղասպանության 100-ամյակին: Ֆիլմը պատմում ա դանիացի միսիոներ Մարիա Յակոբսենի վերապրածը:
Մարիա Յակոբսենի օրագրությունում խոսուն վկայություններ կան հայերի նկատմամբ թուրքերի կատարած ոճրագործությունների մասին:1928 թ. «Կանանց առաքելության աշխատողներ» կազմակերպությունը Ջիբեյլում (Լիբանան) հիմնադրում ա «Թռչնոց բույն» որբանոցը, որտեղ ապաստարան են գտնում Ցեղասպանությունից փրկված հայ մանուկները:
Օրագիրը տարիներ շարունակ պահպանվում էր Կարեկին Դիգրանի` Մարիյա Յակոբսենի սաներից մեկի մոտ:
Նախքան ֆիլմի ցուցադրումը, «Հայք» կինոստուդիայի ներկայացուցիչն ու ֆիլմի օպերատոր` Տարոն Պետրոսյանը հանդես
եկավ բացման խոսքով: Ֆիլմի ավարտից հետո ներկաներն
պահանջվեց ընդմիջում .. կարծես թե ամեն կադր տեսել ենք.. ամեն մի նկար անգիր գիտենք ու անգիր գիտենք եղեռնի ժամանակ կոտորվածների քանակն ու թրքաթաթարների մեթոդները.. Բայց ֆիլմում մի օրիգինալ երևույթ կա ըստ ինձ` անկեղծություն:
Անկեղծություն` թրքի, մահմեդականի մասին, սա են ա ինչի մասին շատ ֆիլմերում լռում են ու չեն ներկայացնում վախենալով որ թրիք մահմեդականների մասին կասեն ավելին քան կարելի ա, իսկ «Ուրիշ Հայրենիք» ֆիլմում անկեղծությունն գալիս ա դանիացի Մարիա Յակոբսենից ով չունի անհրաժեշտություն մարդկային կերպարանք տալու.. նա ներկայացրել ա են ինչ տեսել ա..
Անչափ շնորհակալ եմ ձեզ որ «սովետական ցենզուռայի» նման չեք հանել են տողերը, որոնք գրվել են կեղտոտ թրքի ու մահմեդականին բնութագրելիս:
Մենք հայերս ու առավել ևս եվրոպացիները դա հասկանալու կարիքն ունենք`
ՇՆՈՐՀԱԿԱԼՈՒԹՅՈՒՆ
Որից հետո բոլորը հնարավորություն ունեցան ստանալ հարցերի պատասխանները.. կիսվել իրենց կարծիքներով ու առաջարկներով: Ֆիլմին ներկաներից` Ռուբենը, իր հետ բերել էր մայրիկի նկարներից .. Ռուբենը պատմեց որ իրենք բոլորը նրան ՄԱՅՐ էին ասում.. Անակնկալ էր իր համար տեսնել իր իսկ նկարը ֆիլմում Մայրիկի` Մարիա Յակոբսենի հետ:
Երեկոն շարունակվեց հյուրասիրությունով, որից հետո մենք բոլորով նկարվեցինք
Մենք` փրկվածների հետնորդներնս, դանիացի մեր ընկերներն` Գյումրին կառուցող կամավորական դանիացի` Վաունն ու Մարիա Յակոբսենին կենդանի տեսած` Ռուբենը
Մեր ամենափոքր հանդիսատես էլ մեր` 3 ամսեկան Սելինա Գևորգյանն էր
Մենք քիչ ենք‚ սակայն մեզ հայ են ասում։
Մենք մեզ ոչ մեկից չենք գերադասում‚
Բայց մեզ էլ գիտենք -
Մազ հայ են ասում։
Եվ ինչու՞ պիտի չհպարտանանք…
Կա՛նք։
Պիտի լինե՛նք։
Ու դեռ - շատանա˜նք։
Մենք մեզ ոչ մեկից չենք գերադասում‚
Բայց մեզ էլ գիտենք -
Մազ հայ են ասում։
Եվ ինչու՞ պիտի չհպարտանանք…
Կա՛նք։
Պիտի լինե՛նք։
Ու դեռ - շատանա˜նք։
No comments:
Post a Comment