Ամեն անգամ ինչ երբ ինչ որ բանի եմ հասնում ուրախության հետ մեկտեղ թախծոտ մի շրջան ա սկսվում՝ ուղեղով հասկանում եմ որ սա (նվաճումն) անում եմ օտար երկրում..օտարների մեջ ու համար։
Չեմ ուզում գրել թե ինչ դժվարությամբ ա դա տրվում դրսում՝ երբ դու օտար էս ու 《թիկունք》 չունես.. (մի զարմացեք ծանոթով առատ տանելու երևույթը ամեն տեղ էլ կա)
Երազում եմ իմ մասնագիտությամբ աշխատել հայրենիքումս ՝ գիտակցելով որ ամենա կոռուպցիոն ոլորտներից ա..
Դիպլոմներիս թվերի հետ մեկտեղ հույսս էլ ա ավելանում. .
Ու թող որ ես լինեմ վերջին համար միամիտը..հավատում եմ՝ կգա օրը երբ ես հայրենիքումս կաշխատեմ ու արդյունքների կհանեմ։
No comments:
Post a Comment